ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΚΟΚΛΗ - "ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ: Ναι ή μήπως όχι; "

 

Ο ασθματικός τρόπος ζωής, η προσήλωση στην ιδέα του υλικού ευδαιμονισμού και οι αυξανόμενες απαιτήσεις των ανθρώπων ολοένα και συντείνουν στην ανάγκη ύπαρξης των πολλαπλών εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης σε όλο το φάσμα του ιδιωτικού και δημόσιου βίου μας. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου η επίδραση των ίδιων στον εργασιακό χώρο δύναται να αποτελέσει απειλή για τους ανθρώπους.

Ειδικότερα, οι ικανότητες και οι λειτουργίες των νέων τεχνολογιών ίσως υπερβούν αυτές των ανθρώπων, συντελώντας αρνητικά στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.  Παρά την ευρύτερη αντίληψη, την οξυδέρκεια και την παρατηρητικότητα των ανθρώπων, οι μηχανές παρουσιάζουν μία ατέρμονη ποικιλία δυνατοτήτων, που επιφέρουν γρηγορότερα και ασφαλέστερα αποτελέσματα σε διάφορα επαγγέλματα, όπως λόγου χάρη στην ιατρική όπου με τα «ρομπότ» μπορούν να θεραπεύσουν εν μέρει ανίατες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, χωρίς τον φόβο του ανθρώπινου λάθους. Κατ’ επέκταση, αυτή η υπεροχή των μηχανών θα προκαλέσει ανταγωνισμό ανάμεσα σε αυτές και τους ανθρώπους για τις θέσεις απασχόλησης, οι οποίες θα μειωθούν δραματικά για όλους εμάς, οδηγώντας σε έξαρση το σύγχρονο φαινόμενο – μάστιγα της εποχής μας, την ανεργία.

Φυσικά, η ύπαρξη των μηχανών μας δημιουργεί και άλλους προβληματισμούς, που έγκεινται των δικαιωμάτων τους και τον τρόπο επιρροής αυτών στα δικαιώματα των ανθρώπων. Εφόσον τα ίδια δεν έχουν απαιτήσεις αναφορικά με την αμοιβή, τις συνθήκες εργασίας, τον τρόπο λειτουργίας τους και το περιβάλλον στο οποίο θα εργάζονται, απενεχοποιούν τους εργοδότες από ηθικούς φραγμούς για την υπονόμευση και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Καθώς οι κεφαλαιούχοι έχουν τη δυνατότητα να εξυπηρετούν τις ανάγκες των επιχειρήσεων, εταιρειών, βιομηχανιών τους με κατασκευές της τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες υποτάσσονται σε εκείνους, οι ίδιοι είτε προτιμούν να βασίζονται εξ’ ολοκλήρου σε αυτές, είτε διαλέγουν έναν συνδυασμό ανθρώπων και ρομπότ. Επιλέγοντας όμως τη δεύτερη προοπτική, οι ίδιοι υπονομεύουν ή καταπατούν ολοκληρωτικά τα δικαιώματα των ανθρώπων με την άμεση απειλή της απόλυσής τους σε περίπτωση διεκδίκησης των νόμιμων δικαιωμάτων τους. Συνεπώς, εμφανίζεται ένα νέο κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο με απαρχή τον εργασιακό τομέα μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στις ζωές μας.  

Συμπερασματικά, οφείλουμε να παρατηρούμε προσεκτικά τις τεχνολογικές εξελίξεις και να υποτάσσουμε την επιστήμη στις ανάγκες των ανθρώπων. Παρ ’όλα αυτά, δεν πρέπει να είμαστε τεχνοφοβικοί αλλά να αναγνωρίζουμε την σπουδαιότητα της τεχνητής νοημοσύνης αξιοποιώντας την σε όλους τους τομείς, με στόχο τη βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου.

Χριστίνα Κόκλη Γ Λυκείου